Բարսեղ Հակոբի Արծրունի (1805 թվականի հունիսի 6 – 1875 թվականի հունիսի 6, թաղված է Սևանի թերակղզում) - հայ հասարակական գործիչ։  Ծնվել է Բայազետում:

    Մասնակցել է 1828-1829 թվականների ռուս-թուրքական պատերազմին և պարգևատրվել «Արիության համար» արծաթե մեդալով։ 1830 թվականին եղբոր՝ Մկրտիչ Արծրունու հետ կազմակերպել է արևմտահայերի գաղթը (հիմնականում Բայազետի շրջանից) Արևելյան Հայաստան և բնակեցումը Սևանա լճի ավազանում՝ հիմնադրելով Նոր Բայազետը (այժմ՝ Գավառ քաղաք)։ 1838 թվականին գլխավորել է Սևանի ավազանի 30 գյուղերի գյուղացիների հակացարական ելույթը, որի պատճառով շնորհազրկվել և բանտարկվել է։ Ներսես Աշտարակեցի կաթողիկոսի օրոք եղել է Նոր Բայազետի հոգևոր գործերի վերատեսուչ։ Հիմնել է  Նոր Բայագետի արական (1852), ռուսական արական (1855) և օրիորդաց (1867)դպրոցները։  Կառուցել է բազմաթիվ շինություններ, ճանապարհներ և խանութներ, զբաղվել է բարեգործությամբ:

Барсег Акобович Арцруни (1805-1875)

Барсег Акобович Арцруни (6-го июня 1805 года – 6 июня 1875 года, похоронен на Севанском полуострове) – армянский общественный деятель. Участник Русско-турецкой войны 1828-1829 годов и награжден серебряной медалью “За храбрость”. В 1830 году вместе с братом, Мкртичем Арцруни организовал переселение западных армян (в основном из Баязетского района) в Восточную Армению и заселение в бассейне озера Севан, основав Нор-Баязет (в настоящем – город Гавар). В 1838 году возглавил выступление крестьян 30 сел бассейна Севана против царя, за которое был разжалован и заключен в тюрьму. При католикосе Нерсесе Аштаракеци был инспектором по духовным делам Нор-Баязета. Учредил Нор-Баязетские мужскую (1852), русскую мужскую (1855) и девичью (1867) школы. Построил много зданий, дорог и магазинов, занимался благотворительностью.