ՀՀ Գեղարքունիքի մարզի Գեղարքունիք համայնքը գտնվում է Գեղամա լեռնաշղթայի արևելյան լանջին, ծովի մակերեվույթից 2100 մետր բարձրության վրա: Համայնքի վարչական տարածքը կազմում է 3804.69 հա, որից բնակավայրերի՝ 161.84 հա, արդյունաբերական և ընդերքօգտագործման՝ 5.15 հա, էներգետիկայի, կապի, տրանսպորտի՝ 6.59 հա, հատուկ պահպանվող տարածքներ՝ 363.81 հա, ջրային տարածքներ՝ 22.77 հա:

Համայնքի հեռավորությունը պետական սահմանից՝ 60 կմ է, ՀՀ մայրաքաղաքից՝ 115 կմ, մարզկենտրոնից 14 կմ:

Գյուղի կլիման ձմռանը ցրտաշունչ է՝ ամռանը զով: Հաճախակի են չորային երաշտ տարիները, կարկտահարության դեպքերը, գրեթե ամեն տարի, որոնք բացասաբար են անդրադառնում գյուղատնտեսության զարգացման վրա, որով զբաղվում է համայնքի բնակչության հիմնական մասը:

Գյուղը վերաբնակեցվել է 1828-1830 թթ. բնակիչները եկել են արևմտյան Հայաստանի Կոգովիտ գավառից:

Համայնքում առկա է 522 տնտեսություն, բնակչությունը կազմում է 1786 մարդ, որից տղամարդիկ 885, կանայք՝ 901